Sevgim Esir Düşmüş Ayrılığa

Bir umut parçalanmış yüreğimde kırık cam gibi
Bir okyanusun dalgaları vuruyor yalnızlığıma
Sessiz bir çığlık adını sayıklıyor
Yüreğimin dipsiz uçurumlarında
Bir deniz kenarında ufukta batan güneşi seyrediyorum
Ve o güneşle bir daha doğmayacak umutlarıma
Hayalin geçiyor gece rüyalarımda
Ama durmak nedir bilmiyor
Uzanıyorum tutamıyorum
Ben bir adım attıkça
O benden daha çok uzaklaşıyor
Koşmayı bırakıyor duruyorum etrafıma baktığımda
Hep yapmacık aşklar yalan sevgiler görüyor
Gözlerim
Bir yola çıkıyorum geri dönüşü olmayan
Gözyaşlarımın yere düştüğü değil yüzümde asılı kaldığı
Elimde kuru bir gül değil senin
Yarısı yanmış sadece ela gözlerinin hain baktığı resmin
Gökyüzü maviliğini kaybetmiş kuşların uçmaktan
Vazgeçtiği bir vadiye dönmüş
Ay kendini göstermemek için saklanmış
Yıldızlar parlaklığını kaybetmiş
Sevgim esir düşmüş ayrılığa
Bir şarkının son nakaratı bir hüznün ilk başlangıcı
Duygularım
İhanetin hançeri sırtında kan kaybediyor
Yüreğim ise;
Elleri kelepçeli demir parmaklılar arkasında
Aşk denilen zindanda
Hayat denen bir sarayda
Adını sayıklıyor…