yollar tükendi yine yollara düştüm elimde yanmış mahşer mektupları ahşap uykularımın salaş rüyaları ve sönmüş şölenlerim gözlerime gemilerin demirlenmiş eylül olmuşum
hayalet şehirlerden geçiyorum dudağımda ıslak sokak türküleri ağzımda bir top ateş alnına kanayan bir gül bırakıyorum
kimliğimi soruyor birileri çıkarıp resmini gösteriyorum karanlığa atılan kör kurşunlar gibi aynalara asılı gençliğimi arıyorum derken bir anka kuşu konuyor gözlerime uykulu ellerimle tutup atlas sevinçli günlerime doğru salıyorum çünkü sana gebeyim sabaha çıkamam
yoldayım kanımı akıttım dünyanın bütün şaraplarına heybemde kırık martı kanadı göğsümde senli çiviler gel sahil taşı yalnızlığıma bir sus ver tadı çürümsü hüzünleri tüket bu gece hala saklımdasın
yollar tükendi elimde pulsuz mahşer mektupları ölüm gelir sen gidersin diyor içimin ılıdığını hissediyorum üşütemedim ölümü şimdi üşüyorum